Oprichter van Fondatie Terninck

Christiaan Terninck zag op 28 augustus 1667 het levenslicht als jongste zoon van Anna Coene en Christiaan Terninck senior. Hij groeide op met twee broers: Petrus, die overleed tijdens een reis naar Egypte in 1689, en Hubertus, die thesaurier van Antwerpen was en in 1716 overleed. Hubertus stond mee aan de wieg van de oprichting de stichting. Christiaans ouders baatten een kousen- en handschoenenwinkel uit in de Zirkstraat. Het gezin kwam geen geld tekort …
Christiaans vader overleed in 1692, zijn moeder in 1694.

In 1697 werd Christiaan als licentiaat in de rechten benoemd tot kanunnik van het Onze-Lieve-Vrouwenkapittel van Antwerpen. Aangedaan door de ellendige levensomstandigheden van rondzwervende kinderen, vooral meisjes, en geraakt door het vinden van een vondeling op zijn dorpel, stichtte hij in datzelfde jaar samen met zijn broer Hubertus zijn school.

Het doel van de Fondatie Terninck was “dat de christelijke opvoedinge der kinderen ten allen is aensien als eene zaek van zeer groot belang, zoo voor de kerk als voor de staat. Integendeel de ondeugende opvoedinge en onagtsaeme opkweekinge baert ledigheyd, straetloperije en veel andere zonden en onheylen, voornamelijk voor arme Dogterkens, als legende de naeste gelegenheyd van een los leven, en vele verdoemelijke manieren; zoo dat het woeker van vele bedorventheden voordbrengt in landen en steden.”

Christiaan Terninck was een rijk man. Hij bezat veel gronden, huizen en landerijen in Vlaanderen. Hij was ervan overtuigd dat hij deze rijkdom moest inzetten ten behoeve van arme meisjes om hen zodoende te behoeden voor een losbandig leven.

De kanunnik hield het reilen en zeilen in de school goed onder controle. Het dagschema in Terninck was strak getimed. De dag begon om 04.00 uur in de ochtend en eindigde pas om 21.00 uur in de avond. Er was enkel plaats voor gebed, werken, studie, eten en slapen.

Kanunnik Christiaan Terninck overleed op 1 april 1745 op 77-jarige leeftijd. Hij werd begraven in de kathedraal, onder de koepel in het midden van de kerk.

Zijn huispersoneel verkreeg via het testament een bedrag om zich een rouwkleed met toebehoren aan te schaffen om deftig op zijn begrafenis te kunnen verschijnen …